Mijn gelukkigste herinneringen spelen zich af op het strand van Bergen aan Zee. Verjaardagen, feesten bij strandpaviljoen Uit de Kunst, stiekeme feesten met vrienden in de duinen. Het strand voelt als thuis. Hier heb ik mijn wortels. Er gebeurt iets met me als ik aan zee ben. Het zet mijn creativiteit aan. Het is een terugkerend thema in mijn liedjes en mijn voorstellingen. Het is onderdeel van mijn artistieke identiteit.
Ik ben geboren in een kunstenaarsgezin op drie hoog aan de Frans Halsstraat in de Pijp. Een klein appartement zonder balkon, waar we maar af en toe waren. Omdat we eigenlijk altijd op tour waren. Ik ben opgegroeid op het podium. Waar mijn ouders voorstellingen gaven. Muziek maakten en theater. Het appartement in de Pijp volstond niet meer. We verhuisden naar Bergen. Een lekker huis met een tuin. Maar weg uit de multiculturele grote stad. Ik heb het als kind dat overal vandaan had kunnen komen, best lastig gehad in het Noord-Hollandse Bergen. En op school. Want ik was veel te onrustig om de hele dag stil te zitten en met mijn hoofd bezig te zijn. Ik wilde naar buiten. Ik had ruimte nodig. En mensen. En gezelligheid. En feest!
Ik woonde de zomers op het strand. Sliep in een tentje achter Uit de Kunst, waar ik ook werkte. Nachten haalde ik door met vrienden in het duin. En we organiseerden de mooiste feesten en festivals. Onder andere rond mijn verjaardag. Waar ik het altijd weer spannend vond om de vele kringen waar ik deel van uitmaakte, bij elkaar te brengen. En te zien wat er tussen al die verschillende kring-cultuurtjes ontstond.
Over dat feesten maakten mijn ouders zich wel zorgen. Het was eigenlijk het enige waar ik nog warm voor liep als puber. Mijn ouders hebben me toen aan het werk gezet in hun theatergezelschap. Discipline vond ik lastig, maar niet als het om een voorstelling ging. Ik wist precies wat er nodig was rond het podium om de voorstelling goed te laten verlopen. Gaandeweg kreeg ik ook rollen in de producties. Ik voelde me als een vis in het water in die wereld.
Na elf jaar begon het toch te knagen. Wat had ik nou helemaal zelf bedacht en ontwikkeld? Ik trad nog steeds op binnen producties van mijn ouders. Ik wilde uitvinden wat ik zelf kon. Samen met Tamara Roos van Hollandse Luchten deed ik een aanvraag bij het Cultuurparticipatiefonds, voor een artistiek ontwikkeltraject waarbinnen ik de ruimte had om te experimenteren en fouten te maken. We kregen de subsidie, waardoor ik aan de slag kon met Studio Canvas. Ik werkte samen met gerenommeerde artiesten en regisseurs en heb in korte tijd drie voorstellingen gemaakt. Die ervaring heeft me vleugels gegeven.
Ik ken het ondernemen op het strand. Het is prachtig, maar ook ruig en heel hard werken. Ik hou daarvan. De afwisseling. De storm van het feest en de rust van de horizon. Bij Aan Zee wil ik zelf als maker op het podium staan. En ook al die fantastische artiesten die ik overal tegenkom, uit te kunnen nodigen om hier op te treden. Bergen heeft dit zo nodig. Een nieuwe impuls van het creatieve leven dat ik uit mijn jeugd ken. Het is nu aan ons. Wij moeten dit doen.