De zee en het strand lopen als een blauw geel lint door mijn bestaan. Met autootjes in het zand spelen bij Tentje A2 in Zandvoort, de vliegerclub met vrienden bij IJmuiden, de zomers aan het strand van Bergen aan Zee met Jasmijn. Ik ben blij dat ik onze kinderen de nabijheid van het strand kan geven. Een plek die zowel van het land als van de zee is. Het geluid van de golven en het zicht op de horizon geven mij rust. Wat een feest om straks ook Aan Zee te kunnen werken!
Vanuit mijn katholieke familie heb ik het feest met de paplepel ingegoten gekregen. Mijn ouders waren jong toen ze mij kregen en bleven niet lang bij elkaar. Op school was ik het eerste sleutelkind: een kind dat moest overblijven met de lunch omdat mijn moeder werkte. Een bloedmooie blondine die overal waar ze kwam het middelpunt van het feest was.
Ondanks dat ik de een na hoogste cito -toetscore haalde van de klas, werd voor mij bedacht dat ik beter Havo kon doen. Het werd het Fons Vitae in Amsterdam. Mijn vader, die leraar was, zei: “Het maakt allemaal niet zoveel uit welke school je kiest, als je er maar een paar goede vrienden aan overhoudt.” Dat heb ik eigenlijk voor elke omgeving die ik vervolgens in mijn leven betrad ter harte genomen.
Vanaf mijn vijftiende werkte ik in 't' Bruegelhuis, een evenementen- en partijenlocatie in hartje Amsterdam. Ik ging na de Havo naar de Amsterdamse Grafische School (tegenwoordig Graphisch Lyceum), waar ik vanwege een onvoldoende voor gym voortijdig vanaf getrapt werd. Maar ik kreeg er wel les van de legendarische Gerrit Noordzij en daar is mijn liefde voor typografie, letters en fontontwerp ontstaan. Ik kon aan de slag bij een reclamebureau waar ik een auto van de zaak kreeg en een dik salaris. Na een paar jaar begon het werk te wringen: wil je je creativiteit wel inzetten om bedrijven die maatschappelijk onverantwoord ondernemen groter te maken?
Ik werd verliefd, ging op reis naar India en ben daarna met een bevriende fotograaf voor mezelf begonnen met SkunkProd Gomercial. We kochten een iMac en pionierden in de digitale kunsten. Om de rekeningen te kunnen betalen, werkte ik daarnaast als koerier. En ik drumde in een succesvolle djembe-band waarmee we door het hele land optraden.
Zo kwam ik ook in Ruigoord terecht waar ik bevriend raakte met Montje Joling, die daar directeur was van het Why Not Kindercircus. Met haar organiseerden we een aantal bijzondere reizen. Naar Mostar vlak na het Dayton (mei 1996) akkoord bijvoorbeeld, om daar muziek te maken met kinderen die net uit de oorlog kwamen. En naar Zuid-Afrika, waar we met een internationaal kindertheatergezelschap optraden in townships en in een jeugdgevangenis. Daar leerde ik Jasmijn kennen, via wie ik uiteindelijk in Bergen aan Zee terecht ben gekomen.
Ik werk als tekenaar, illustrator, grafisch vormgever, letterontwerper, Bordjesman en doe af en toe een leuk kunstproject. Ik hou ervan dingen eruit te laten zien. Samenhang te brengen in de omgeving. Maar ook: mensen zich thuis te laten voelen. In een ontwerp, op een website, op een festival, aan de keukentafel of in de achtertuin. Dat wil ook ook aan Aan Zee geven. Wie je ook bent, wat je ook meeneemt: wees welkom!